NK vlakte-revieren 2025
Het Haartje had de eer het NK, nieuwe stijl, vlakte-revieren 2025 te organiseren.
Helaas was de kans groot dat de wolven in de bossen rond Zeist de zoekende honden voor de poten zouden lopen.
Dankzij de medewerking van de PHDC Eemland konden wij, ’t Haartje, uitwijken naar het oefen- en sportterrein van Eemland voor het uitzetten van een NK waardig zoekgebied.
Op 12 april was het zover 9 deelnemers van de verschillende KNPV-verenigingen hadden zich aangemeld en verzamelden zich op het onbekende terrein van PHDC Eemland.
Het verzamelterrein PHDC Eemland met de wachttent voor de deelnemers
In dit wedstrijdverslag, alleen voor de leden van ’t Haartje, volgen we onze vertegenwoordigers Arie de Jager met Max.
We draaien de Super Trouper op Arie en Max en zetten hen beide in het licht.
We beginnen natuurlijk met Arie die, naast zijn trainingsvaardigheden voor toekomstige – en gecertificeerde speurhonden, ook kan bogen op een jarenlange ervaring van het trainen van politiehonden en tegen het gouden lidmaatschap met speld van de KNPV aanschuurt.
De weken voorafgaand aan dit evenement konden wij, clubleden, een onzichtbare boog ervaren waar meer en meer spanning op kwam te staan.
Want laten we eerlijk zijn, als je als enige van de vereniging meedoet omdat jij met je hond voldoet aan het selectiecriterium volle bak, rust er natuurlijk wel iets op je schouders. Tja en als je dan geen schouders hebt waar alles makkelijk van afglijdt ligt er een pittige uitdaging in het verschiet. De uitdaging werd opgepakt en alle trainingsmomenten voor Max om het vlakte-revieren nog beter in combinatie neus-poten te krijgen werden benut.
Max de bijna 3-jarige Mechelse herder kennen we natuurlijk allemaal. We hebben op de vereniging meerdere Max-en maar als de naam Max luid over het terrein schalt weten we direct welke Max wordt aangesproken door zijn geleider. Max kenmerkt zich als hond met een huge drive of in gewoon Nederlands: Max is enorm gedreven om te werken. Natuurlijk, zoals het een nog jonge hond betaamt, is je energie op een verstandige wijze verdelen, een leerproces.
Dat het een leerproces met meerdere jaargangen is zie je aan de honden die naast een wijze blik ook tekenen van vergrijzing vertonen.
Na deze korte introductie over naar de dag van het NK vlakte-revieren: de 12e april.
Het ochtendweer was aangenaam. Arie, de nummer 4 drager van de dag, meldde zich met Max bij de keurmeesters Rien Peters en Marts Seerden voor de eerste ronde.
Op de foto links keurmeester Rien Peters en rechts keurmeester Mart Seerden
Max wordt letterlijk opgetuigd door Arie met zijn bellenhesje
De leden van het ’t Haartje stonden afwachtend achter het schriklint, want meelopen was verboden. Niettemin was het toch spannend want wanneer zou Max luid geven bij het slachtoffer. Nou dat was snel, want binnen 7 minuten had Max de drie slachtoffers gevonden.
Max bij een van de slachtoffers en 010 fan.
Daarna was het afwachten voor de tweede ronde en tussentijds de resultaten van mededeelnemers volgen. Uiteraard, we zijn het inmiddels al gewend, werd op de thuisbasis in Amersfoort de lunch voorbereid en naar Baarn vervoerd. Nadat de lunch was genuttigd werd rond de klok van half twee gestart met de volgende zoekronde. Inmiddels was de zon ook tot maximale hoogte gestegen en werden de geleiders met de honden en keurmeesters gegeseld door de warme stralen.
Ook nu ging Arie als nummer 4 weer voor de maximale uitkomst maar helaas de warmte speelde Max dusdanig parten dat hij na een warme, tijdrovende en intensieve zoektocht, twee slachtoffers onopgemerkt liet. Terug achter het schriklint startte direct de evaluatie en die was helder. Zoals eerder geschreven is Max enorm gedreven en gaat direct voor de max. Het warme weer en het zoeken naar 3 slachtoffers voor een tweede ronde zijn dusdanig dat je, ook als hond, moet leren je energie te doseren.
En zo sloot het NK vlakte-revieren voor Arie en Max af, zoals we de volgende foto zien, met een glimlach.
2e van links Arie met een tevreden glimlach.
O ja, laten we ons eigen slachtoffer Milla niet vergeten.
Milla met Axel de hond van Jan Mijnders
Foto’s Peter Gubbels
Tekst Marc Hek